Een wijde blik, verruimt het denken
Een belangrijk pijler van Jong Oranje is kennisdeling en het vertegenwoordigen van onze stem binnen grotere thema’s in de sport. Middels een terugkerende column willen wij onze Jong Oranje stem over verschillende thema’s laten horen. Jong Oranje aanvoerder Taner Kahraman trapt vandaag af.
Op een druilerige maandagavond in januari ben ik in de buurt van station Rotterdam Centraal herenigd met twee oud-klasgenoten, van mijn in de zomer afgeronde master sportbeleid en sportmanagement. Klasgenoten die zijn uitgegroeid tot ware vrienden. Onze passie voor sport komt, na alle persoonlijke verhalen van het afgelopen half jaar, toch weer tevoorschijn. We praten over onze ervaringen in sportbonden-land en komen uiteindelijk tot een opinieartikel wat een van ons schreef in het eerste jaar van de master: op naar één nationale Superbond! Met een drankje voor ons dwalen we volledig in het idee. Aan het einde van de avond sluiten we al grappend dit idee af, dit zou toch niet gebeuren!
Ik blijf de weken erna nadenken over dit idee en merk dat niet het idee van één grote nationale Superbond mij triggert, maar de open en frisse blik waarmee wij naar de sport keken. De afgelopen maanden was ik volop aan de slag bij mijn eerste baan, bij de KNVB. Uiteraard probeerde ik daarin vernieuwend, innovatief, onderzoeksgedreven en fris te acteren. Ook hier zijn uitdagingen, soms eenzelfde als bij andere (kleinere) sportbonden en soms van andere orde. Zo merkte ik ook tijdens mijn tweejarige stage bij NLsport. Ik miste daar in ons werk voor de bonden, wat ik op die druilerige maandagavond wel voor elkaar kreeg: eens met een volledige open blik naar de sport te kijken en vol te gaan voor plannen die collectief zoveel kunnen brengen en zo dus te stappen over je eigen belang of positie.
We hebben in de sport een aantal fundamentele problemen, maar het lukt ons maar niet om hiervan los te komen en op een juiste, objectieve manier aan te pakken. We willen ons meer innovatief en ondernemend opstellen en gaan voor nieuwe kansen en doelgroepen, maar zetten alleen subsidies in om dit te bewerkstelligen. In mijn thesis (geschreven voor de afronding van de master sportbeleid en sportmanagement) liet ik zien dat hele andere aspecten belangrijk zijn om meer innovatief te zijn als organisatie. Het innovatiefonds voor de sportbonden zorgt nu vooral voor de zin ‘Hebben we ergens nog een plan liggen wat we hier onder kunnen hangen?’ in de gemiddelde gang van een sportbond.
Ik hoop met mijn bijdragen via deze column te prikkelen, jonge mensen in de sport te pijlen, omdat wij de ambitie, de kennis en dus de toekomst hebben om breder te kijken dan het eigen speelveld.
Ps. Leestip! Doorbreek de cirkel! Van Arend Ardon. Mocht je deze willen lezen, stuur mij een berichtje en ik kom het boek persoonlijk langsbrengen!